Ουρές πιστών για προσκύνημα στον τάφο του Αγίου Παϊσίου στη Σουρωτή 30 χρόνια από την κοίμησή του (Εικόνες)

 Στον τόπο γέννησης του Αγίου Παϊσίου, στα Φάρασα της Καππαδοκίας πλήθος κόσμου έχει σπεύσει για να προσκυνήσει τον τάφο του.

Σύμφωνα με την Espresso στον τάφο του στη Σουρωτή υπάρχει ουρά με κόσμο από τη Θεσσαλονίκη, τις Σέρρες, την Κομοτηνή, την Κρήτη, την Αθήνα, τη Σπάρτη, τα Γιάννενα. Πολλοί ήταν και οι ξένοι προσκυνητές, από τη Βουλγαρία, τη Σερβία, μέχρι την Αμερική και την Αυστραλία.

Η ιερά μονή, είναι αφιερωμένη στον άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο και στον άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη, του οποίου τα λείψανα βρίσκονται στο καθολικό της μονής. Οι μοναχές είχαν για χρόνια πνευματικό καθοδηγητή τους τον μακαριστό Παΐσιο, μέχρι που στις 12 Ιουλίου του 1994 ο γέροντας κοιμήθηκε και ετάφη δίπλα στον ναό του αγίου Αρσενίου.

Ασκητικός και ταπεινός, ο γέροντας Παΐσιος αγαπήθηκε από χιλιάδες κόσμου, από την Ελλάδα και το εξωτερικό, που έσπευδαν στο λιτό κελί του, στο δάσος της Παναγούδας, στο Αγιον Ορος, για να τον δουν από κοντά. Η φήμη του διαδιδόταν από στόμα σε στόμα και φούντωνε σαν τη φωτιά που βγαίνει εκτός ελέγχου. Ο αγιορείτης μοναχός, που έκανε θαύματα και είχε τόσο γλυκό, τόσο ασυνήθιστο και παρηγορητικό λόγο, τόσο ιδιαίτερα διορατικό χάρισμα, μίλησε στις καρδιές του λαού και τριάντα χρόνια μετά την κοίμησή του εξακολουθεί να μιλά στις καρδιές μας.

Ο Άγιος Παΐσιος

Μπορεί ο Γέροντας Παΐσιος, κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης, να πέθανε στις 12 Ιουλίου 1994, όμως είναι πολλά τα θαύματα που οι πιστοί διηγούνται ότι έπραξε μετά την κοίμηση του.

Ο Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης γεννήθηκε από ευλαβείς γονείς, τον Πρόδρομο και την Ευλαμπία Ενζεπίδη, στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25 Ιουλίου του 1924.

Εγκαταστάθηκε στην Κόνιτσα της Ηπείρου, όπου ο ίδιος πέρασε τα παιδικά και νεανικά του χρόνια και ήθελε να γίνει μοναχός από την ηλικία των 5 ετών!

Και αφού έμαθε να διαβάζει, αγαπημένη του ασχολία υπήρξε η ανἀγνωση των βίων των Αγίων,από τους οποίους μιμήθηκε τους ασκητικούς αγώνες με θερμό ζήλο.Δεν θέλησε να συνεχίσει στα γράμματα, αλλά προτίμησε να μιμηθεί το Χριστό και μαθήτευσε στην τέχνη του ξυλουργού, την οποία άσκησε με επιμέλεια και δεξιοσύνη.

Τη Δευτέρα 11 Ιουλίου (γιορτή της Αγίας Ευφημίας) κοινώνησε για τελευταία φορά γονατιστός μπροστά στο κρεβάτι του. Τις τελευταίες μέρες της ζωής του αποφάσισε να μην παίρνει φάρμακα ή παυσίπονα, παρά τους φρικτούς πόνους της ασθένειάς του. Κοιμήθηκε την Τρίτη 12 Ιουλίου 1994.

Η Εκκλησία τιμά στις 12 Ιουλίου κάθε χρόνου τη μνήμη του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτη.