«Ντε Γκρες» είναι το επίθετο που επέλεξαν τελικά τα μέλη της τέως βασιλικής οικογένειας για να τους χορηγηθεί ελληνική ιθαγένεια.
Μάλιστα, το πρωί της Πέμπτης (19/12) ο Παύλος και ο Νικόλαος, εκπροσωπώντας την τέως βασιλική οικογένεια κατέθεσαν, μέσω του πληρεξούσιου δικηγόρου τους, τη σχετική αίτηση στο Ληξιαρχείο ΑθηνώνΤο συγκεκριμένο επώνυμο θεωρούνταν από την αρχή το επικρατέστερο και το είχε επιλέξει ο θείος του τέως βασιλέως, Μισέλ, το 2004.
Με βάση το θεσμικό πλαίσιο του νόμου Βενιζέλου από το 1994 επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου, θα μπορούσαν να ζητήσουν την επανάκτηση της όλα τα μέλη, υπό τις παρακάτω προϋποθέσεις:
α) Εφόσον διατυπωθεί ενώπιον του ληξιάρχου Αθηνών ρητή και ανεπιφύλακτη δήλωση σεβασµού στο Σύνταγµα, αποδοχής και αναγνώρισης του πολιτεύµατος της Προεδρευοµένης Κοινοβουλευτικής ∆ηµοκρατίας και του αποτελέσµατος του δηµοψηφίσµατος της 8ης ∆εκεµβρίου 1974, µε το οποίο καθορίσθηκε κατά τρόπο µη υποκείµενο σε µεταβολή η µορφή του πολιτεύµατος.
β) Εφόσον δηλωθεί, ρητά και ανεπιφύλακτα, ενώπιον του ιδίου ληξιάρχου παραίτηση από τις κάθε είδους διεκδικήσεις, οι οποίες συνδέονται µε την κατά το παρελθόν άσκηση πολιτειακού αξιώµατος ή της κατοχής οποιουδήποτε τίτλου.
γ) Εφόσον συντελεσθεί εγγραφή στα µητρώα αρρένων ή τα δηµοτολόγια δήµου ή κοινότητας του κράτους µε όνοµα, επώνυµο και τα λοιπά αναγκαία κατά νόµον στοιχεία ταυτότητας…. ∆ιαβατήρια, ταξιδιωτικά και άλλα συναφή έγγραφα που έχουν χορηγηθεί στα πρόσωπα αυτά ακυρώνονται αυτοδικαίως, εφόσον δεν συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις».
Σημειώνεται πως ο πρώτος που έκανε χρήση τον νόμο Βενιζέλου ήταν ο Μισέλ ντε Γκρες, ο οποίος μαζί με τις κόρες του αποποιήθηκαν τους τίτλους ευγενείας, που – ούτως ή άλλως – δεν αναγνωρίζει το ελληνικό Σύνταγμα και έτσι από πρώην πρίγκιπας της Ελλάδας και της Δανίας πήρε το επίθετο ντε Γκρες.
Ωστόσο, ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος αρνιόταν για χρόνια να διαλέξει επίθετο, λέγοντας πως υπήρξε βασιλιάς στην Ελλάδα και είχε το ιστορικό δικαίωμα της ελληνικής ιθαγένειας.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν του παρείχε ποτέ την ελληνική ιθαγένεια και συνέχιζε να χρησιμοποιεί το διπλωματικό διαβατήριο που του παραχώρησε η Δανία ως “Constantine de Grecia” (ισπανικά: «Κωνσταντίνος της Ελλάδας»).
Ο τέως βασιλιάς Κωνσταντίνος είχε δηλώσει: «Το πρόβλημα είναι ότι η οικογένειά μου προέρχεται από τη Δανία, και η δανική βασιλική οικογένεια δεν έχει επώνυμο» και απέρριπτε κατηγορηματικά το επώνυμο Γλύξμπουργκ που του είχαν αποδώσει – ατύπως – οι Έλληνες πολίτες.
«Το Glücksburg δεν ήταν επώνυμο αλλά το όνομα μιας πόλης. Υπό αυτό το πρίσμα θα μπορούσα να ονομάζομαι κύριος Kensington».
Όταν ο τέως βασιλιάς πέθανε τότε ο Παύλος και ο Νικόλαος ξεκίνησαν τις επαφές με το Μαξίμου, αρχικά για τα διαδικαστικά της κηδείας και στη συνέχεια για συζητήσουν για την ελληνική ιθαγένεια αποδεχόμενοι τους όρους και τις προϋποθέσεις του νόμου Βενιζέλου.
Από τη στιγμή που ο Παύλος και ο Νικόλαος αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια εγγράφονται στο μητρώο πολιτών και αποκτούν οικογενειακή μερίδα στο δήμο που επιθυμούν.
Σε αυτήν αυτόματα προστίθενται τα ανήλικα παιδιά του Παύλου που παίρνουν αμέσως υπηκοότητα, τα μεγαλύτερα επίσης μπορούν να την πάρουν ακολουθώντας τη διαδικασία που ακολούθησε ο πατέρας τους. Όσο για την Μαρί Σαντάλ σαφώς και θα καταχωρηθεί στην οικογενειακή μερίδα ως σύζυγος και μητέρα Ελλήνων, αλλά δεν θα πάρει την ελληνική ιθαγένεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου